Ervaringen

Fenna, 8 jaar

"Ik ben anders geworden door haptonomie, ik heb meer vertrouwen in mezelf. Voordat ik naar Hetty ging, was ik te druk in mijn hoofd. Door de prikkelingen werd ik vaak boos. Hetty heeft me geholpen om met die prikkelingen om te gaan. We deden oefeningen waardoor ik rustiger werd en ze deed veel met haar handen. Ze leerde me om me met een soort rolgordijn af te sluiten voor prikkelingen die ik niet prettig vind en die me afleiden en irriteren. Ik ben anders geworden door haptonomie, ik heb meer vertrouwen in mezelf."

Tim, 8 jaar

“Ik heb heel veel aan de haptonomie gehad. Ik ben er sterker door geworden en het is nu veel rustiger in mijn hoofd. Ik vond Hetty ook heel erg lief.”

Sam, 11 jaar

"Ik maakte me een hele lange periode druk of mijn schoolwerk wel af kwam en of ik het goed gemaakt had. Hierdoor kreeg ik zoveel onrust in mijn hoofd, dat naar school gaan een ramp werd. Iedere dag was ik in paniek. Via de huisarts kwam ik bij Hetty terecht. Ik was na één bezoek weer ontspannen. Langzamerhand ging ik me steeds beter voelen en ik ga nu weer met plezier naar school. Haptonomie kan je weer de zonnige kant van het leven laten zien."

Egbert, 10 jaar

“Ik voel me anders sinds ik naar haptonomie ga.

Ik vond haptonomie leuk en ook fijn. Het was een fijne manier om problemen op te lossen. Het hielp me goed. Ik werd vaak gepest, waardoor ik me erg vervelend voelde. Daarom ging ik naar haptonomie. Ik heb trucjes geleerd, om niet meer op ze te letten.

Ik voel me anders sinds ik naar haptonomie ga. Ik vind het moeilijk uitleggen hoe anders. Ik heb er geleerd om me niet aan te passen maar om me in te passen. Inpassen betekent, soms als er niets te doen is op het schoolplein, dan moet je je inpassen en wat je niet leuk vindt toch eventjes gaan doen. Als je dat niet doet, krijg je steeds minder vrienden, omdat jij steeds rondhangt en niets met hen doet.

Naar haptonomie nam ik altijd een deken mee en legde deze op de bank. Daar ging ik op liggen en daar leerde Hetty mij alles met voelen, dus niet met denken maar met voelen. Zo moest ik met mijn ogen dicht de muren om me heen voelen. Dat is ook te gebruiken, want als je iemand niet aardig vindt, dan geef je hem een eigen ruimte. Dan let je niet meer op hem en dan is het vervelende gevoel ook weer weg. Het klinkt best moeilijk maar dat is het niet. Op school, wanneer iemand vervelend doet, denk ik meteen aan de oefeningen en dan kan ik er beter mee omgaan. Toen ik binnenkwam, voelde ik me minder vrolijk dan daarna. En erna voelde ik me ook rustiger. Ik kan het dus nu gebruiken en dat is erg fijn.”

De vader van Egbert

“Haptonomie heeft voor mijn gevoel veel veranderd. Ik zag Egbert tijdens de sessies rustiger worden en zich prettiger voelen, rustiger inademen, kijken en interactie. Het principe van voelen naast denken was voor Egbert heel logisch en direct toe te passen. Hij zocht samen met Hetty naar woorden die helpen als herinnering om vooral te voelen. Voor Egbert betekende het voelen een verplaatsing van alleen maar in zijn hoofd (zolder) zijn naar het voelen van zijn buik (woonkamer) en de rest van zijn lijf. Hij is naast het verkennen van zijn eigen lijf ook uitgedaagd om zijn sociale wereld te verkennen en deze te plaatsen. Ook het omgaan met voor hem als bedreigend ervaren prikkels. Dit gaf en geeft veranderingen in zijn rust en concentratie, maar zeker ook in zijn perceptie van zichzelf en daarmee zijn zelfvertrouwen.

Zoals ik het ervaren heb, is Egbert uitgenodigd en later uitgedaagd om zichzelf en zijn wereld te ontdekken, waarbij de sessies een coachende en sturende rol hadden. Zelfstandigheid en het nemen van verantwoordelijkheid heb ik in de sessies van Egbert als belangrijke elementen ervaren. Egbert is gegroeid en voelt zich nu beter. Het is een zinvolle en mooie ontwikkeling.”